Is de UX writer een bedrieger?
Kort antwoord: "Nee!". Langer antwoord: "Nee, maar zo voelt ie zich best vaak...". Dikwijls zijn UX writers communicatiemensen die in een zeer technische wereld terecht komen. Hallo, impostersyndroom!
Vandaag duiken we iets dieper in de psyche van veel UX writers.
Ik heb het over mentale struikelblokken voor UX writers. Waar komen ze vandaan? Hoe kun je ermee omgaan?
Veel leesplezier!
Pieterjan 🤙
Er is al heel wat inkt gevloeid over het befaamde impostersyndroom, dus zal ik het houden bij een korte definitie (met dank aan ChatGPT):
“Het impostersyndroom is een psychologisch fenomeen waarbij iemand het gevoel heeft dat ze hun successen niet verdienen en bang zijn om als "bedrieger" ontmaskerd te worden, ondanks objectieve bewijzen van hun bekwaamheid.”
Doet ongetwijfeld een belletje rinkelen, niet? Dankzij talloze podcasts en zelfhulpboeken (guilty as charged :-) ) weet ik ondertussen dat impostersyndroom iets is waar iedereen wel eens mee kampt en dat het zelfs tot op bepaalde hoogte iets goeds kan zijn.
Je begeeft je op onbekend terrein en probeert de voorgeschotelde uitdagingen op te lossen. En net daar ligt de groei natuurlijk. Door constant je limieten op te zoeken leer je nieuwe inzichten en vaardigheden en breid je stelselmatig je comfortzone uit.
Vandaag wil ik even hebben over enkele redenen waarom UX writers misschien meer dan gemiddeld blootgesteld worden aan impostersyndroom.
Iedereen schrijft. Constant. De hele dag door.
Developers hebben code, designers hebben leuke visuele tools om mee te ontwerpen, en schrijvers… die hebben woorden!
Terwijl andere leden van je productteam vrij unieke wapens hebben, is het gereedschap van UX writers iets dat iedereen constant gebruikt. En net daarom heeft ook iedereen een mening over de woorden. Omdat het kan.
Daarom zijn UX writers vaker onderworpen aan een spervuur van feedback, dat niet altijd relevant is. En zo kom je als UX writer vaak in de positie terecht waar je je werk tot in het kleinste detail moet verdedigen en toelichten.
Niets verkeerd met feedback, absoluut niet! Maar die collega’s die barsten van de goede bedoelingen beseffen niet altijd dat er ook voor schrijvers best practices, richtlijnen en bepaalde raamwerken bestaan waarbinnen hun teksten moeten passen.
Iedereen begrijpt woorden en zinnen en idealiter begrijpt zeker iedereen UX writing, want helderheid is een fundamenteel principe. Maar het gevolg is dat bij iedereen de drempel lager ligt om feedback te geven zonder kennis van de onderliggende principes en gedachtegangen.
Alleen wie code snapt kan feedback geven over code. Maar iedereen kan feedback geven over geschreven teksten.
En geloof me, dan moet je echt wel sterk in je schoenen staan om niet aan jezelf te beginnen twijfelen. Zeker omdat het voor een UX writer vaak niet mogelijk is om hetzelfde te doen bij technische collega’s.
Maar kunnen schrijven betekent niet dat ze dat ook professioneel kunnen zoals jij, beste UX writer. Ik ‘kan’ ook koken, maar zou het niet lang volhouden bij een zichzelf respecterend restaurant!
Twijfel dus niet aan je eigen kunnen en de meerwaarde die je biedt. Je staat op de barricades voor de gebruikerservaring en dan is het normaal dat er tal aan meningen over je werk zullen komen.
Perceptie is de realiteit. Helaas…
Ik zei het al, de output die een UX writer oplevert lijkt als iets wat de meeste mensen zelf kunnen creëren. Het zijn korte zinnen en een handvol woorden, strategisch gekozen en nauwkeurig geplaatst.
De output van het werk reflecteert vaak niet hoeveel denkwerk erin is gekropen. Het lijkt vaak alsof alles op enkele minuten geschreven wordt.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat een UX writer af en toe vragen krijgt als:
Heb je 2 minuutjes om de tekst op dit scherm even na te kijken?
Kun je even snel iets schrijven voor die banner?
Kun je dit even nakijken? Het is maar 3 lijntjes.
Verkleinwoorden, ‘snel even’, ‘maar’,… Vaak vallen deze uitdrukkingen met de beste bedoelingen. Vaak betekenen ze: ‘ik wil je echt niet lang storen’. Maar dit toont wel aan dat die mensen niet altijd begrijpen dat het vaak ingewikkelder is.
Toch draagt dit bij aan de onzekerheid die je als UX writer kunt ervaren tijdens je job. Als iedereen rondom je het heeft over ‘snel even enkele woordjes schrijven’, is het niet ondenkbaar dat je gaat geloven dat je niet snel genoeg werkt of dat het allemaal niet zoveel tijd zou mogen innemen.
Uit ervaring weet ik dat je als UX writer op die momenten moet doorvragen, hoe dringend het verzoek ook is. Pas wanneer je doorvraagt over de bredere context, over de doelgroep, over voorafgaand onderzoek, data-inzichten, etc. gaan collega’s beseffen dat er echt wel heel wat bij komt kijken.
En dat het niet zomaar enkele snelle woordjes zijn.
UX writing als oplapwerk
Dit klinkt misschien een beetje vreemd, maar vaak moet de UX writer opruimen wat eerder in het designproces verkeerd is gegaan. Soms waren de fundamenten van de flow al een beetje wankel bij de start en is het niet helemaal duidelijk welke informatie er precies nodig is.
Als je dan UX writers pas net voor de release bij het proces betrekt, dan staan zij voor de heikele taak om bepaalde informatie in een design te proppen waar niet genoeg plaats is. Of staat de informatie-architectuur niet helemaal op punt en moet je een bijzonder complexe boodschap communiceren die je maar tot op zekere hoogte kunt vereenvoudigen.
Heel frustrerend is dat.
Daardoor is de finale versie af en toe niet ideaal en blijf je als UX writer achter met een bittere nasmaak. En als je niet bij eerdere fases betrokken wordt, ga je na een tijdje nadenken over waar je eigenlijk mee bezig bent. Open wonden met pleisters bedekken.
Daarnaast merken ook stakeholders en gebruikers op dat er iets niet pluis is. Ze richten hun feedback dan meestal op de woorden, terwijl het probleem een niveau dieper ligt. Toch zijn het de UX writers die dan in het defensief moeten gaan met lange en complexe verklaringen voor problemen waar zij weinig tot niets aan kunnen doen.
Daarom is het een goed idee om energie te besteden om mensen te overtuigen om je vroeg in het proces te betrekken. Als je dan direct meerwaarde kunt bieden, moet je nadien geen veldslagen meer leveren.
Zo!
Dit was het voor vandaag! Aan alle UX writers, jullie staan niet alleen in de struggle. Aan wie samenwerkt met een UX writer, hopelijk steken jullie er iets van op.
Tot snel ✍️🧪!
PS: Ik hoor graag wat jullie ervan vinden! Mis de volgende posts niet en abonneer je op deze Substack.